" ถ้าเปรียบชีวิตคนเราเหมือนกับต้นไม้ (ความคิดโดยส่วนตัว) "
- ต้นไม้เกิดเป็นต้นกล้า ค่อยๆโตขึ้น ไม่นานก็ต้องมีวันที่ต้องแห้งเหี่ยวและล้มตายลงไป
- ชีวิตของเรา เกิด เติบโตมา มีวัยเรียน วัยทำงาน ไม่นานก็ต้องลาจากโลกนี้เหมือนกันที่พูดถึงเรื่องนี้เพราะว่า ได้มีโอกาสไปที่บ้านนักบุญเซ็น โจเซฟ (บ้านพักคนชรา) แว๊บแรกที่มองเห้นคือ ผู้สูงทั้งหลายนั่งรอเด็กๆที่จะมามอบรอยยิ้มและความสุขให้( แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาอันสั้น ) เมื่อท่านมองเห็นเด็กๆ น้ำตาก็อาบทั้งสองแก้ม มองเห็นแล้วรู้สึกสลด หดหู่ เคยเห้นแค่ในข่าว ไม่เคยเจอกับตัวเอง มันทำให้เรามองและคิดไปว่า พ่อแม่ตัวเองยังทำแบบนี้ แล้วถ้าวันหนึ่ง ลูกของตัวเองทำแบบนี้บ้างล่ะ ขึ้นชื่อว่าเป็นดวงใจของพ่อแม่ แต่ดวงใจของพ่อแม่กลับมาทำร้ายผู้ที่เป็นพ่อเป็นแม่ มันน่าเศร้ายิ่งกว่า มีภาพมาให้ดูด้วยน่ะค่ะ เผื่อจะเตือนสติอะไรได้บ้าง
คุณยายคนนี้ตาบอดจากการป่วยเป็นโรคเบาหวาน
รอเธออยู่
วันแห่งความรักขอมอบให้ผู้สูงอายุทุกท่าน
รอยยิ้มแห่งความสุข
การให้ความรักและความเอาใจใส่บุคคลในครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ได้กระทำให้แค่คนในครอบครัวเท่านั้นแต่หมายถึงการแสดงความมีน้ำใจต่อคนรอบข้าง รอยยิ้มของผู้สูงวัยรู้ที่บ่งบอกถึงการมีความสุข ที่มีเด็กๆมามอบให้ เพียงเท่านี้หัวใจที่เคยห่อเหี่ยวก็กลับมาสดชื่นได้อีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น